KONFERENCJA PRASOWA „Cała prawda o budowie Mostu i Trasy Krasińskiego i dlaczego protest żoliborski rośnie w siłę.”
Warszawa, 18 lutego 2016 r.
Wadliwe konsultacje • Ankieta widmo • Pozorność Okrągłego stołu • Brak dialogu społecznego • Marnotrawienie budżetu Warszawy - czyli cała prawda o nietrafionej inwestycji Mostu i Trasy Krasińskiego
INFORMACJA PRASOWA
Rośnie siła społecznego protestu NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO. Mieszkańcy i przyjaciele Żoliborza, zasłużeni ludzie nauki, kultury i sztuki, którym leży na sercu dobro wspólne dla wszystkich mieszkańców Warszawy, z coraz większym zdecydowaniem wyrażają swój sprzeciw wobec forsowanej przez Urząd m. st. Warszawy budowy Mostu i Trasy Krasińskiego. Społeczny Komitet Protestu NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO oraz Ruch Społeczny MOJE MIASTO ŻOLIBORZ podtrzymują swoje stanowisko sprzeciwiające się nietrafionej inwestycji Mostu i Trasy Krasińskiego oraz sposobowi jej procedowania przez Urząd m. st. Warszawy.
Trasa Mostu Krasińskiego, zdaniem wielu ekspertów i mieszkańców Warszawy, jest niecelowa, jako że nie stanowi rozwiązania problemów komunikacyjnych Stolicy. Przeznaczone na tę inwestycję środki finansowe w wysokości przekraczającej, według wstępnych szacunków, 700 milionów złotych, winny być w sposób racjonalny zainwestowane w rozwój infrastruktury transportowej w innych częściach Warszawy, w ramach bardziej potrzebnych rozwiązań i mniej kolidujących z zagospodarowaniem przestrzennym oraz z dziedzictwem kulturowym.
Silnie widoczny jest brak dialogu społecznego, nieprzejrzystość i niejednoznaczność polityki informacyjnej w procedowaniu przez Urząd m. st. Warszawy inwestycji Mostu i Trasy Krasińskiego – tak znaczącej dla Warszawy inwestycji, której sposób rozwiązania i zminimalizowanie jej kolizyjności z zagospodarowaniem przestrzennym świadczyć będzie przez wiele następnych lat o poziomie rozwoju cywilizacyjnego zarówno planistów, projektantów, jak i władz podejmujących w tej sprawie decyzje.
Dlatego też, coraz więcej mieszkańców Warszawy mówi zdecydowane NIE! DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO.
Pan Józef Menes - Członek Zarządu SBM Żoliborz, b. Burmistrz Gminy Dzielnicy Żoliborz - jako członek sześcioosobowej reprezentacji wyznaczonej przez Zarząd Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy uczestniczył w trzech spotkaniach tzw. „Okrągłego stołu” organizowanych przez Urząd m. st. Warszawy, które miały miejsce w okresie grudzień 2015r. - styczeń 2016r. Już na początku obrad władze Miasta podkreśliły, iż zaktualizowana dokumentacja projektowa musi być opracowana z wykorzystaniem rozwiązań projektowych zawartych w dokumentacji wykonanej przez firmę SYSTRA SA. Dokumentacja ta zakładała budowę dużego mostu z czterema pasami jezdni, torowiskiem tramwajowym, chodnikami i ścieżkami rowerowymi. Warto zaznaczyć, że wciąż operowano naprzemiennie dwoma wzajemnie się wykluczającymi pojęciami: Trasa Mostu Krasińskiego (TMK) i „most lokalny”. Ze strony Wiceprezydentów pp. Jacka Wojciechowicza i Jarosława Jóźwiaka padła jednak deklaracja o wystąpieniu przez Zarząd Miasta do Rady m. st. Warszawy o usunięcie z dokumentacji planistycznej zapisów przewidujących doprowadzenie Trasy Mostu Krasińskiego do ul. Powązkowskiej i drogi S8.
Promowane przez Urząd m. st. Warszawy hasło połączenia mostem Targówka z Żoliborzem jest tylko propagandowym zabiegiem, ponieważ w planach finansowych Warszawy nie są przewidziane środki na realizację odcinka TMK od ul. Jagiellońskiej do ul. Matki Teresy z Kalkuty i do chwili obecnej nie zostało udokumentowane potwierdzenie zabezpieczenia tych funduszy.
Kolejne spotkanie miało być poświęcone dyskusji o postulowanych zmianach do projektu – tak się jednak nie stało. W zamian za to zapowiedziano przeprowadzenie badania opinii mieszkańców Warszawy nt. Inwestycji TMK, do którego przedstawiciele Żoliborza zgłosili wiele uwag, w tym zasadniczą: ankieta jest tendencyjna i podporządkowana uzyskaniu z góry założonego rezultatu.
W podsumowaniu swej relacji z perspektywy uczestnika ww. obrad p. J.Menes wyraził wątpliwość, czy dotychczasowy sposób procedowania inwestycji Trasy Mostu Krasińskiego buduje kapitał zaufania społecznegopoczucie partnerskich relacji „władza – obywatele” (czyli obywatele, którzy są narażeni na konsekwencje decyzji tych władz). Zaznaczył przy tym, że mimo możliwości prezentowania stanowiska w ramach kolejnych spotkań „Okrągłego stołu”, realny skutek tych wypowiedzi był jedynie iluzoryczny.
Wyraźny front, który obejmował z jednej strony przedstawicieli Miasta i Dzielnicy Targówek, z drugiej zaś przedstawicieli Dzielnicy Żoliborz, stowarzyszeń społecznych i Rady Kolonii Śliwice – umacniał się z posiedzenia na posiedzenie. W efekcie zamiast dialogu powstały dwa różne monologi.
Według p. J.Menesa władze Miasta w aktualnej sytuacji nie mogą oczekiwać zakończenia protestu wobec budowy Mostu i Trasy Krasińskiego.
Społeczny Komitet Protestu NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO oraz p. J.Menes – wystąpili do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego z prośbą o wydanie opinii na temat przeprowadzonego w okresie 14 – 25 stycznia 2016r. na zlecenie Urzędu m. st. Warszawy badania opinii mieszkańców Warszawy w związku z projektem tzw „mostu Krasińskiego”.
W odpowiedzi na powyższe Zespół ds. Konsultacji Społecznych Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, w oparciu o materiały udostępnione przez Centrum Komunikacji Społecznej (CKS), wystawił z dniem 5 lutego br. opinię w zakresie poprawności metodologicznej ww. badania, adekwatności zastosowanego przez firmę ARC Rynek i Opinia narzędzia badawczego (ankiety telefonicznej przeprowadzonej wśród 1100 mieszkańców Warszawy, spośród których tylko 3% to żoliborzanie), a także poprawności zaplanowanych w okresie 15 lutego – 13 marca 2016r. konsultacji społecznych dotyczących mostu Krasińskiego.
Z opinii Polskiego Towarzystwa Socjologicznego jasno wynika, że w pełni uzasadnione są zastrzeżenia do części pytań zawartych w przeprowadzonym w połowie stycznia br. przez ARC Rynek i Opinia badaniu opinii mieszkańców Warszawy nt. projektu mostu Krasińskiego. Zastanawiającym jest np. fakt, że w badaniu, które zmierzało do diagnozy potrzeby nowego mostu nie znalazło się proste pytanie – czy jest Pan/Pani zwolennikiem, czy też przeciwnikiem inwestycji Trasy Mostu Krasińskiego (TMK)? Zabrakło również kluczowego, zdaniem autorów opinii, pytania o to, w jakiej lokalizacji powinien być zbudowany most, który najlepiej rozwiąże problemy komunikacyjne stolicy. Ponadto jedno z pytań pozwalało na odpowiedź „popierającą” wśród zwykle konkurujących ze sobą grup, czyli np. zwolenników transportu szynowego i kierowców indywidualnych – co mogło wpłynąć na pozytywną ocenę pomysłu powstania mostu Krasińskiego zawierającego zarówno jezdnie dla samochodów, jak i linię tramwajową.
Członkowie Zespołu ds. Konsultacji Społecznych PTS podkreślili również, że nie można rozstrzygać celowości budowy tak poważnej inwestycji, jaką jest Trasa Mostu Krasińskiego w oparciu o ankietę na próbie 1100 respondentów.
Jednocześnie wiadomo, że Centrum Komunikacji Społecznej dysponuje wynikami regularnie przeprowadzanego badania, jakim jest tzw. Barometr Warszawski, które winny być poddane gruntownej analizie mogącej stać się wstępem do publicznej dyskusji w sprawie budowy Mostu i Trasy Krasińskiego – od tego należałoby zacząć.
W podsumowaniu odnoszącym się do opinii Zespołu ds. Konsultacji Społecznych PTS z dnia 5 lutego 2016r., Zespół Ekspertów (w składzie: dr Paweł Kuczyński oraz dr Mikołaj Rakusa-Suszczewski) zwrócił uwagę na to, że ww. ankieta zawiera błędy metodologiczne oraz nie zapewnia możliwości wyciągnięcia statystycznie uprawnionych wniosków co do opinii mieszkańców kluczowych w tym przypadku dzielnic Warszawy tj. ŻoliborzaTargówka. Przeprowadzone na zlecenie m. st. Warszawy badanie ankietowe nie powinno również stanowić podstawy do podjęcia decyzji o realizacji tak dużej inwestycji, jaką jest Trasa Mostu Krasińskiego. Natomiast wskazanym jest przygotowanie i przeprowadzenie procesu konsultacji społecznych w zgodzie z przyjętymi zasadami, w tym z wykorzystaniem do analizy opinii i potrzeb mieszkańców Warszawy danych zebranych przez CKS w toku wieloletnich badań.
Dr M.Rakusa-Suszczewski z Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie dokonanej analizy dotychczasowych: polityki informacyjnej i etapów konsultacji społecznych dotyczących budowy Trasy Mostu Krasińskiego (TMK) prowadzonych przez Urząd m. st. Warszawy stwierdził, iż problemy komunikacji społecznej oraz konflikty i napięcia, które powstały w związku z tą inwestycją wynikają z nieprzejrzystej i niejednoznacznej polityki informacyjnej Miasta. Na każdym etapie realizacji TMK, od momentu jej wznowienia w 2015r., brakowało ze strony Miasta wyraźnych informacji i jednoznaczności w podejmowanych działaniach. Dr M.Rakusa-Suszczewski konkludując swą wypowiedz uznał, że Miasto stało się stroną w konflikcie narosłym wokół inwestycji TMK, czego konsekwencją jest pozorny charakter konsultacji społecznych.
Na prośbę Społecznego Komitetu Protestu NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO swoje stanowisko wobec Trasy Mostu Krasińskiego przedstawiła również inż. arch. Maria Brukalska Wiceprezes Zarządu Stowarzyszenia Żoliborzan, b. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Warszawie, a które to stanowisko podkreśla wagę indywidualnych wpisów do rejestru zabytków obejmujących, jako dobro narodowe, cały obszar Żoliborza Historycznego oraz zlokalizowane w jego granicach tereny Żoliborza Oficerskiego, Dziennikarskiego, Urzędniczego i Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Przestrzenna koncepcja tej części Żoliborza jest równoważna z najlepszymi europejskimi osiągnięciami urbanistyki i architektury z początku XX wieku, które obecnie znajdują się pod ścisłą ochroną konserwatorską i mają ustanowione szczegółowe wytyczne konserwatorskie dla realizacji ich ochrony. Zdaniem p.M.Brukalskiej przedstawione w projekcie Trasy Mostu Krasińskiego rozwiązania dotyczące jej przebiegu oraz klasy komunikacyjnej, mogą spowodować degradację unikalnych dla Warszawy kulturowych wartości zabytkowej przestrzeni Starego Żoliborza.
Społeczny Komitet Protestu NIE DLA MOSTU I TRASY KRASIŃSKIEGO zwrócił się również z prośbą o zajęcie stanowiska sprawie planowanej budowy Trasy Mostu Krasińskiego do dr hab. Andrzeja Zalewskiego prof. Politechniki Warszawskiej, który w swej autorskiej opinii podkreślił, iż problem celowości realizacji Trasy i Mostu Krasińskiego (TMK) wymaga szerszego spojrzenia - w skali zarówno całej Warszawy, jak i lokalnej tj. z perspektywy dzielnicy Żoliborz.
Prof. A.Zalewski zaznaczył przy tym, iż nowe inwestycje drogowo-mostowe, do jakich należy TMK, wywierają trwały wpływ na funkcjonowanie obszarów, w których są zlokalizowane oraz na całą aglomerację miejską – w tym przypadku aglomerację warszawską – i będą odczuwalne przez obecne i następne pokolenia. Dlatego też sposób ich rozwiązania i zminimalizowanie ich kolizyjności z zagospodarowaniem przestrzennym świadczyć będzie o poziomie rozwoju cywilizacyjnego zarówno planistów, projektantów, jak i władz podejmujących decyzje. Obecnie rejon północny Warszawy obsługują trzy przeprawy mostowe, w tym most Gdański (klasy głównej), most Gen. Grota-Roweckiego (Trasa Toruńska – klasy drogi ekspresowej z jezdniami obsługującymi) oraz most M.Skłodowskiej-Curie (Most Północny – klasy głównej) – co w świetle realizowanej przez władze Miasta polityki zrównoważonego rozwoju i strategii zrównoważonego transportu jest wystarczającą liczbą. Przepraw mostowych brakuje przede wszystkim na południu Warszawy, gdzie na południe od Mostu Siekierkowskiego nie ma już żadnego połączenia drogowego przez Wisłę. Zatem z perspektywy Warszawy – zdecydowanie bardziej niż Most Krasińskiego potrzebny jest Most na Zaporze (między Wilanowem a Wawrem).
W ocenie prof. A.Zalewskiego do ważniejszych zadań inwestycyjnych, niż TMK – zaliczyć należy budowę Wschodniej obwodnicy Śródmieścia Warszawy, czy też dokończenie II linii metra na Targówku i Woli. Ponadto, w kontekście funkcjonowania struktury przestrzennej i układu komunikacyjnego Żoliborza planowana Trasa Mostu Krasińskiego wprowadzi znaczny ruch samochodowy do centrum dzielnicy, co spowoduje przeciążenie układu drogowo-ulicznego, zatory komunikacyjne, wzrost zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, zwiększoną emisję spalin i hałasu – a w konsekwencji nastąpi znaczące pogorszenie warunków życia mieszkańców.
Wg prof. A.Zalewskiego budowa Trasy Mostu Krasińskiego jest niecelowa, a wręcz niedopuszczalna, natomiast środki finansowe na nią przeznaczone winny być w sposób racjonalny zainwestowane w rozwój infrastruktury transportowej w innych częściach Warszawy, w ramach rozwiązań bardziej potrzebnych i mniej kolidujących z zagospodarowaniem przestrzennym oraz z dziedzictwem kulturowym.
***
Społeczny Komitet Protestu NIE DLA MOSTU i TRASY KRASIŃSKIEGO powstał w listopadzie 2015 roku, w odpowiedzi na przyspieszone działania M. St. Warszawy wokół inwestycji Mostu i Trasy Krasińskiego. Komitet tworzą mieszkańcy i sympatycy Żoliborza, wspierają ludzie zasłużeni dla polskiej kultury, sztuki i nauki.
Główne argumenty Komitetu przeciwko inwestycji Trasy i Mostu Krasińskiego:
- inwestycja jest przejawem marnotrawienia publicznych pieniędzy
- inwestycja obniża jakość życia mieszkańców Żoliborza i Warszawy
- inwestycja jest sprzeczna z koncepcją zrównoważonego rozwoju Warszawy
- inwestycja nie rozwiązuje problemów komunikacyjnych prawobrzeżnej Warszawy
- inwestycja narusza prawo w zakresie ochrony zabytków
- inwestycja narusza obowiązek ochrony środowiska (niszczy m.in. obszar Natura 2000)
- inwestycja zniszczy unikalny w skali Europy układ urbanistyczny Żoliborza – „Miasta ogrodu”
Główne postulaty Komitetu:
- zaprzestanie działań mających na celu rozpoczęcie kontrowersyjnej i niepotrzebnej Miastu inwestycji
- właściwe ustawienie priorytetów inwestycyjnych Warszawy
- nowoczesne rozwiązania komunikacyjne dla wszystkich mieszkańców Warszawy, w tym: metro, SKM,
- obwodnica Pragi, most w południowej części Warszawy
- poszanowanie prawa chroniącego zabytki i środowisko Warszawy
